Oranje Boven?

Hallooo!

Maandag heb ik fijn Koningsdag gevierd met vriendinnen in Groningen. Stiekem heb ik niet zoveel met het Koningshuis, maar ik zeg natuurlijk nooit nee tegen een vrije dag. Zo vlak na twaalven gingen wij eerst lopen op de vrijmarkt, al vonden wij daar niet zoveel aan. Ik vind het wel weer grappig te zien hoeveel meuk mensen proberen te verkopen, zo zag ik gister een gameboy aangeboden voor vijf euro en dan kreeg je the Jungle Book en Harry Potter I er gratis bij. De nostalgie… Nee, er zat echt weinig bijzonders tussen. Een aantal jaar geleden heb ik wel een hele stapel Suske en Wiskes op de kop kunnen tikken; Suske en Wiske maakt mij kleiner dan 3 😉

Nadat we wat poffertjes hadden gegeten liepen we door naar de Vismarkt waar wij wat bands zagen optreden. Dat was wel leuk, er was fijne Cubaanse muziek en een gezellige menigte. Op de Grote Markt speelden De Coronas. Het publiek mocht bepalen wat voor een liedjes zij gingen spelen en hoe. Erg leuk, een soort muzikale Lama’s dus.

Oké, ik snap wel dat dit nu wel een erg saai stukje over mijn Koningsdag begint te worden. Eigenlijk wilde ik iets zeggen over de grote aanwezigheid van de kleur oranje. Ik houd namelijk stiekem niet zo van oranje, de kleur vloekt altijd zo bij andere kleuren. Wel ziet het er erg vrolijk uit op Koningsdag, of tijdens het WK, als de hele stad een oranje waas is. Ook zijn er veel lekkere toetjes en koekjes met sinaasappelsmaak – daar word ik vrolijk van, want sinaasappel is superlekker. Ander oranje fruit (kaki, cantaloupe of goudbes) vind ik ook heerlijk – maar ja, de kleur blijft toch niet zo aantrekkelijk.

Eigenlijk is het best grappig: ik houd niet zo van Oranje (niet van het koningshuis of de kleur), maar wat je ermee kunt doen (vrije dag krijgen of eten mee maken) weer wel.

Houden jullie van oranje?

En nu ook op Bloglovin

Follow my blog with Bloglovin

Zo dat duurde even, maar het is mij gelukt. Vanaf nu heb ik ook een account aangemaakt op Bloglovin; waarom heb ik dat niet veel eerder al gedaan? Ik hoef jullie natuurlijk niet te vertellen hoe handig Bloglovin is: alle nieuwe posts overzichtelijk op een rijtje, direct naar je favoriete blogs klikken en nog gemakkelijker nieuwe blogs ontdekken. Ik heb mijn dagelijkse blogs meteen maar gevolgd op mijn spiksplinternieuwe account. Morgen zal mijn ochtendritueel een stuk simpeler zijn, haha! De afgelopen maanden moest ik steeds weer nieuwe websites onthouden omdat ik meer en meer blogs ging volgen. Snap je wat voor een digibeet ik ben? Gelukkig hoeft dat nu dus niet meer. En omdat ik nu een account heb, ben ik hopelijk ook een stuk gemakkelijker te volgen.

Dus vanaf nu ninas blog op Bloglovin

Nog een blog?!?!?!

“Maar Nina, is nog een blog dan wel nodig?”

Jazeker! En niet alleen omdat het kan (want dat is maar een stom antwoord). Zie hier de nieuwste creatie op het grote wereld wijde web. Op dit stukje internet neem ik de vrijheid om mijn wereld met jullie te delen.  Het internet is van ons allemaal en daarom mogen we best wel wat beter ons best doen er iets moois van te maken. Kijk eens naar wat er allemaal op het internet staat. Ik lees mooie verhalen, bekijk leuke videoclips, vind lekkere recepten, luister naar fijne singersongwriters en zie creatieve tekeningen. En dan heb ik het niet over beroemde zangers, bekende koks of grote tvsterren, maar veel onbekende mensen zijn vaak net zo goed (en soms zelfs nog beter!) dan mensen die ‘het al gemaakt hebben.’ Ik ben een jaartje geleden begonnen met het volgen van blogs en ik vind het zo leuk om te lezen. Ik raak geïnspireerd, ben geboeid en wordt geraakt door de creatieve posts van allerlei  mensen die ik niet eens ken. Toch lijkt het soms alsof er meer dan voldoende mensen zijn die het internet verzieken. Je hoeft alleen maar het commentaar onder YouTube clips te lezen – daar word ik soms zo boos over.

 

Onontgonnen Gebied

 

Daarom wil ik met mijn geclaimde grond de goede en vriendelijke kant van het internet wat vergroten. Hoewel ik zelf niet heel erg creatief ben (met twee linkerhanden kan ik nog geen hoedje van papier vouwen) houd ik wel heel erg van schrijven. Dus ik wil die verhalen graag met jullie delen, al denk ik dat ik het eerst bij recensies houd en anecdotes (dat is toch minder eng dan een eigen spinsel). Daarnaast volg ik al zo lang blogs dat ik het raar vond om niet zelf iets te geven aan het internet.

Nu is het tijd voor Ninas blog